600 km richting de Okavango-rivier

Dinsdag 2 augustus
Vanochtend 6.15 uur moesten we er vroeg uit. Aankleden + tent afbreken + ontbijten + lunchpakketje maken met op de achtergrond het geronk van de motor van de truck. Dit gaf een beetje een stressgevoel alsof we heel snel moesten zijn, dit was niet zo ontspannen wakker worden en ontbijten maar goed eenmaal in de bus kon je weer relaxe gaan zitten. Vandaag stond ons een lange tocht te wachten van maar liefst 600 km!
In de reisbeschrijving staat: Van Etosha rijden we via Grootfontijn richting Bangani of Rundu. Verder noordwaarts laten we de woestijn achter ons en bereiken we de vruchtbare Capriviregio. Onderwerp passeren we verschillende Owambodorpjes. In de buurt van Bangani zullen we voor het eerst de Okavango-rivier zien. Het plaatsje zelf is niet groot, de uitgestrekte buitenwijken worden vooral bewoond door Angolezen die gevlucht zijn voor de oorlog in hun land.
Er werd ons verteld dat we steeds voorzichtiger moeten zijn met onze waardevolle spullen. Niet zomaar aan de kant van de weg stoppen. Verder worden de mensen naarmate we naar het noorden gaan steeds donkerder/zwarter van huidskleur. De huisjes bestaan uit hout+riet. Er staan zo nu en dan een paar huizen met een houten hek er omheen. Langs de weg lopen rijen met mensen. Zouden ze terug komen van school? Ook kwamen we vaker vee tegen dat door iemand werd vervoerd. Kinderen liepen op de weg, dit betekende dat Dave vaak moest toeteren om ze duidelijk te maken om aan de kant te gaan. Er waren ook een aantal suïcide ezels. Een ezel reageerde wel erg langzaam op het toeteren van de truck, we moesten gewoon afremmen en uitwijken voor deze ezel. Verder zag je langs de weg verschillende pompoenen liggen en potten voor de verkoop.
In de bus was het verdacht stil. Mensen sliepen, luisterden muziek, maakten foto’s, lazen, hier en daar werd af en toe een woord uitgewisseld. Na een lange rit van 600 km kwamen we bij de camping aan die lag aan een van de rustige oevers van de Okavango vol met gevaarlijke krokodillen. Want als je op de bordjes die aan de rivierkant stonden keek zag je toch zeker staan dat je moest oppassen voor krokodillen. Wat fijn dat je dan je tent zo’n paar meter verderop mag opzetten . Besloten maar geen duikje te nemen…
Na het opzetten van de tent lekker de douche in gesprongen. Je kon de deuren niet op slot doen en er was beperkt warm water, dus het was even kort douchen en dan de volgende.
De camping zag er mooi uit met een mooi restaurant, bar en een tuin met een zwembad erin. Ook had je vanaf het restaurant prachtig uitzicht op de rivier waar de zonsondergang een prachtig kleurenspel achterliet. En dat met een lekker rood wijntje erbij om het compleet te maken… heerlijk!
Die avond had Misheck met een aantal helpers weer gezorgd voor een heerlijk diner. We kregen dit keer rijst met kippenpootjes en daarna konden we genieten van een Afrikaanse dans en zanggroep die voor ons kwamen optreden. Ook werden we gestimuleerd om lekker mee te dansen, dit voelde nog wat ongemakkelijk, maar toch maar een beetje meegedaan.
Zo en toen vroeg het bed in gegaan, zo’n lange dag met vroeg opstaan en lang in de bus zitten hakt er toch wel in. Dit keer met pap weer in een tent geslapen. Gezellig nog wat liggen kletsen en toen gingen de luiken dicht .