Killing, zoutvlaktes, eerste glimp van luipaard

Maandag 1 augustus
’s Morgens om 5.15 uur opgestaan om op tijd naar de dieren te kijken. Helaas niets dan een paar vogels en wat jakhalzen gezien bij de waterpoel. Toen terug naar de tent om alles op te ruimen want om 7 uur hadden we ontbijt en om 7.30 uur vertrokken we richting het 3e park. Onderweg kregen we meteen een gamedrive. Pap mocht voor in de truck bij Dave zitten. Van daaruit kon hij alles heel goed zien. In het begin van de gamedrive zagen we verschillende vogels. En wat padvinders met speciale apparatuur om hun hals gehangen waren deze vogels aan het bestuderen en vogelgeluiden aan het laten horen zodat ze bepaalde vogels konden vinden. Was wel grappig om te zien.
De naam Etosha betekent letterlijk ‘grote witte plek’ van droog water. Deze naam verwijst naar de uitgestrekte, oogverblindende zoutpan die een groot deel van het park beslaat. Slechts enkele dagen per jaar vind je hier een klein laagje water, waar flamingo’s en andere watervogels op af komen. Het meeste grof wild houdt zich echter op in de aangrenzende graslanden en mopane-bosjes. Hier kun je kuddes zebra’s en gnoes aantreffen.
Natuurlijk zijn we bij deze zoutvlaktes een kijkje gaan nemen. De zoutvlaktes zagen er erg mooi en groot uit. Het was een mooi uitgestrekt vlakte met in de verte de zoutpan waarop een groep struisvogels liepen.
Na het zien van deze grote witte vlakte klommen we ons truck weer in en verplaatsten we ons naar de aangrenzende graslanden waar we op een gegeven moment getuige mochten zijn van een killing van een zebra door een leeuw. We kwamen wel net na de killing, maar je zag dat het net gebeurd was omdat een grote groep zebra’s van een grote afstand onrustig toekeken. Het kleine groepje leeuwen die zich tegoed deden aan het eten van de zebra. De gieren die op een afstand zitten te kijken en wachten tot ze zich op de restjes zebra kunnen storten. En een grote leeuw, hoogstwaarschijnlijk de baas van de leeuwengroep kwam langzaam steeds dichterbij waarna de andere leeuwen plaats voor hem maakten zodat hij van de zebra kon gaan eten. Het was een prachtig gezicht, gelukkig kon ik met de verrekijker van pap alles van nog dichterbij bekijken.
Na het zien van dit prachtige natuurspel reden we verder waar we een waterplas passeerden met springbokken. Ook zagen we de eerste slang die over de weg kroop. Toen nog wat vechtende bokjes en daarna reden we weer vlak langs de zoutpan wat een erg mooi uitzicht gaf. Zo en na nog wat olifanten, kudo vrouwtjes kwamen we aan bij de 2e camping die het Etosha park telt, waar we pauze hielden. Hier aten we lekkere broodjes gezond met salade. Bij deze camping lag ook een waterpoel en tot onze grote verrassing kwamen daar ineens 16/17 olifanten aan. Dus de ogen weer de kost gegeven. Het was wel goed warm die dag, het was op een gegeven moment zo warm dat ik ervoor koos om in de schaduw te gaan zitten.
Daarna was het weer tijd om de tocht verder te zetten en reden we verder door het Etosha park en pap had geregeld dat ik dit keer voor in de truck bij Dave mocht gaan zitten. Dit was erg leuk, vanuit hier kon je alles erg goed zien en van nog dichterbij. De dieren zijn ineens ook stukken groter, vanuit boven in de truck lijken ze veel kleiner. We kwamen een kudo tegen, een mooie giraf die de weg vlak voor ons de weg overstak! En in de verte zag je weer de zoutpan liggen, de zoutpan leek van deze afstand op een oceaan! Erg mooi! En opeens zagen we verschillende trucks stil staan, en mensen kijken naar een bepaald punt. Dave gaf aan dat dit hoogstwaarschijnlijk wil zeggen dat er een luipaard te zien is. Mensen voor ons gaven aan dat ze de luipaard net vanaf 7 meter afstaan gezien hadden. Hij had zich nu in het gras verstopt. Na een tijdje wachten zagen we inderdaad de kop van het luipaard boven het gras uitsteken. Dit was een heel mooi gezicht, het voelde ook erg bijzonder om dit beest te mogen zien omdat de luipaard zich niet snel laat zien. Maar helaas de luipaard na een tijdje weg, waarschijnlijk omdat het op jacht was naar een springbokje. Wel zagen we daarna nog een grote gnoe. En toen kwamen we aan bij de 3e camping die Etosha telt. Weer een hele mooie camping/park. Met mooie/romantische huisjes en een mooie gebouw met een binnenplaats waar je in een restaurant kunt eten, naar het toilet kunt, souvenirs kunt kopen, het zag er allemaal proper uit. Eenmaal op de campingsite aangekomen zetten we onze tenten op en sliep ik vanavond met Manon in de tent. Dit was erg gezellig. ’s Avonds hebben we nog een nightgamedrive gedaan. Niet iedereen ging mee met deze gamedrive, omdat deze naar keuze was. Maar omdat we nog moesten eten was het opschieten met eten. We kregen vanavond weer heerlijk te eten. Dit keer een pasta gerecht met vooraf een heerlijke soep. We zouden Misheck of we zijn recepten niet in een boekje konden verwerken of op konden schrijven op het einde van de reis tegen een betaling. Het eten is zo heerlijk! Na heten vele laagjes kleding aangetrokken en de slaapzak meegenomen om het zeker niet koud te krijgen tijdens de gamedrive. Op zich was het wel een spannende gamedrive omdat we gewoon in een open truck zaten en dat in het donker en ook nog aan de buitenkant zittend . Ook had het wel wat dat de deuren van het park dan echt opengaan en achter je weer dichtgaan als je met de truck het park uitrijd. Het is net alsof je Jurasic Park inrijdt of zo. We waren erg blij met alle extra kleding die we aangetrokken hadden want het was erg koud tijdens de gamedrive. Zo en toen op naar de wilde dieren… Eerst zagen we een olifant, toen een paar hyena jonkies. Even verderop kwamen een paar vechtende neushoorns tegen, dit was wel wat spannender. We moesten ook heel stil zijn. Daarna zagen we olifanten bij een waterplas. Daarna zagen we iets heel moois: een vrouwtjes leeuw met 3 puppies. Alleen begon de vrouwtjes leeuw op een gegeven moment te brullen, dit omdat ze gevaar voelde en terecht want er kwam een andere leeuw dus het vrouwtje wilde haar jonkies beschermen. Toen zagen we nog eens een hele groep hyena’s (ongeveer 10), ze waren bezig om een springbokje te pakken maar dit lukte moeizaam. Je ziet meteen wel dat het hele sluwe beesten zijn net zoals ze in een film ook afgebeeld worden. Rond 7 uur gingen we weer terug naar de camping, en maar goed want we waren bijna ijsklontjes geworden en de billetjes deden ook pijn van het zitten. Eenmaal terug op de camping meteen de tanden gepoetst, nog ff naar moeders gebeld en toen lekker warm de tent in.