Township en quad biken!

Donderdag 28 juli
Zo vanochtend al om 5.20 uur wakker omdat ik zo nodig naar de wc moest. Daarna helaas niet meer kunnen slapen. Pap was ook al op tijd op, namelijk om 6.20 uur dus besloten we maar te gaan douchen, ontbijten en een internetcafe te gaan zoeken. Helaas was een internetcafe met skype erg moeilijk om te vinden. Na 1 uur zoeken en van het ene internetcafe naar het andere te zijn gestuurd gaven we de moed en besloot ik maar een verhaal op de site achter te laten voor de thuisblijvers en wat foto’s up te loaden wat overigens wel lukte . Daarna nog wat rondgelopen door de straten met de Duitse namen. Het blijft vreemd al die Duitse straten maar daarom juist ook erg leuk. Onderweg kwam ik nog een schooltje tegen waar de kinderen buiten aan het spelen waren. Deze kinderen droegen een uniform. Verder nog naar de zee gelopen waar ook een pier was. Op de pier kon je mooi over de zee kijken en terug op het land. Daarna werd het tijd om terug te gaan want om 11 uur worden we bij Villa Wiese (ons guest lodge waar we verblijven) opgehaald voor de TownShip. Waar we het volgende gaan doen:
Experience the local culture and sample the traditional cuisine while on a well run, informal and informative 4 hour tour of the local town ship. You will view all the ‘hotspots’ like the arts and craft areas, residential areas and the day tot day living areas.
De Township tour was erg leuk. Deze tour bracht ons naar de rand van de stad waar de arme mensen wonen in huisjes of krottenhuizen. Eerst rijden we naar een schooltje toe waar de kinderen ons helemaal platknuffelden, aan je haren zaten, op je schoot gingen zitten en op het moment dat we ze uitzwaaiden bleek dat de kinderen vroegen wanneer de ‘poppen’ weer komen om mee te gaan spelen… (hier bedoelden ze ons mee…). De kinderen worden helemaal hieperdepieper van ons en toen we wegreden met de taxi werden ze langzaam weer rustig en kon de leerkracht weer verder gaan met de lessen. Na het bezoek aan de school gingen we de door straten van de wijk lopen. Mensen die we tegenkwamen waren erg vriendelijk en zwaaiden naar ons, de kleine kinderen kwamen naar ons toe en wilden graag spelen of wilde dat ze je droegen of een handje gaven. De huizen die we zagen waren klein, geverfd in verschillende kleuren, ook zag ik een kroeg (de local bar). Ook kwamen we langs een winkeltje waar ze souveniers verkochten. Ik heb hier het een en ander gekocht, al is het maar om de mensen hier te helpen. Op een gegeven moment stopte we bij een huis waar de chief (86 jaar) van de Township woont. We mochten bij haar in huis en zij vertelde over haar leven en we mochten vragen aan haar stellen. Ze vertelde over hoe het was toen de Duitsers hier kwamen en de baas werden en welke veranderingen dit met zich meebracht. Je moest wel heel goed luisteren want het was soms moeilijk om het te volgen. Hier spreken ze trouwens ook het bekende klik-klak taaltje. Door op bepaalde manieren te klikken en te klakken maken ze klanken die gekoppeld zijn aan woorden. Zo hebben ze 4 verschillende manieren: met de tong tegen het gehemelte, tegen de wang, tong tegen de tanden en nog eentje… Erg grappig. Sommige klanken lijken heel veel op elkaar zodat je goed moet uitkijken wat je doet anders zeg je totaal iets anders dan dat de bedoeling kan zijn en dan kun je een probleem hebben…
Na het bezoek aan de chief was het tijd voor de lunch… we gingen naar een soort hutje waar we met z’n allen aan een tafel zaten op ronde houten krukjes. We kregen hier wat te drinken en daarna ook wat te eten met als menu: heerlijke rupsen (), vruchten die we niet kenden, bonen, spinazie, brood en kippenvleugeltjes. Pap wilde de rupsen wel eens proberen, erg knap! Maar niet voor mij… brrr helaas zat er iets wat teveel zand tussen de spinazie. Maar het brood, de bonen en de kippenvleugeltjes waren goed te doen.
Na de lunch kocht pap nog een olifantje in het winkeltje, we probeerde nog flink af te dingen, het lukte een beetje en toen op naar het tweede bezoek bij een vrouw die vertelde over het leven tussen de mannen en vrouwen en dat mannen meerdere vrouwen mogen hebben. En hoe je de eerste vrouw kunt herkennen en hoe de andere vrouwen voor de man werden uitgekozen. Een heel verhaal wat eindigde in een verkleedpartij waarbij Izi en ik uit werden gekozen en naar binnen mochten om ons te verkleden in een jurk met een hoed met een soort horens erop, erg bijzonder allemaal. Maar ik voelde mij toch wel behoorlijk verlegen toen we naar buiten moesten om te laten zien hoe we eruit zagen en dat er natuurlijk van alle kanten foto’s gemaakt moesten worden. Maar wel leuk achteraf, weet ik nu meteen hoe het voelt om in zo’n jurk te lopen.
Toen was de tour ten einde en reden we met de taxi terug naar het hotel om even warme kleding aan te doen want we moesten ons klaar maken voor de volgende activiteit: QUAD BIKING!!! En dit was echt super gaaf om te doen. Met een quad heerlijk door de zandduinen met op de achtergrond de Atlantische Oceaan! Hoe geweldig is dat. Pap helemaal voorop met Rogier. Het kon niet hard genoeg gaan. Het ging ook allemaal net goed want er was bijna een botsing met Izi  Helemaal super was het om dan zo’n zandduin schuin omhoog te nemen totdat je bijna boven bent en dan weer terug, het is dan net alsof je in een soort achtbaan zit waar je omhoog gaat en dan weer hard omlaag. Op een punt stopten we met de bikes om foto’s te maken, want het uitzicht was ook super! Na deze geweldige ervaring die pap nooit meer vergeet gingen we terug naar het hotel voor een heerlijke douche. Heerlijk om dan ook terug te komen op je kamer en dat de schone was dan bezorgd is geworden: wat een luxe! En heerlijk om weer voldoende schone kleren te hebben want de reis zit er nog lang niet op. Om 18.45 uur spraken we af om met de hele groep te gaan uit eten waar ik op advies van Dave maar voor de kip moest gaan. Nou later bleek ook waarom, want ik kreeg dus een hele kip op mijn bord! Iedereen in een deuk. Toen ik ‘m niet op kon wilde Dave wel de rest hebben (zal wel met voorbedachten rade zijn gebeurd…). Op een gegeven moment kregen we plots een flauwe ingeving om voor Rogier te gaan zingen en te doen alsof hij jarig was. En iedereen zong lekker mee inclusief de andere mensen in het restaurant. En om het nog even af te maken kreeg Rogier toen hij zijn bord leeg had een toetje met daarop sterrenflitsers en werd er nogmaals gezongen voor hem. Nou wat hebben wij gelachen en alles is ook nog lekker vastgelegd met film erbij. De tranen rolden ons over de wangen. En Rogier uit fatsoen toch maar meespelen dat hij jarig was…
Vanavond was het echt een hele gezellige avond, het is geweldig leuke groep. En als ik zo in mijn bedje lig te schrijven dan kan ik vandaag echt terugblikken op een hele leuke en fijne dag. Ben benieuwd naar wat er nog allemaal gaat komen!