Stelletje herrieschoppers in de vroege ochtend :) - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Jenny Geurts - WaarBenJij.nu Stelletje herrieschoppers in de vroege ochtend :) - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Jenny Geurts - WaarBenJij.nu

Stelletje herrieschoppers in de vroege ochtend :)

Door: jacenjennynaarafrika

Blijf op de hoogte en volg Jenny

25 Juli 2011 | Namibië, Windhoek

Maandag 25 juli
Vanochtend werd pap weer heel vroeg wakker... om 5 uur en hij besloot om zich maar alvast te gaan douchen. Ik dacht: waarom niet en besloot om mij ook maar alvast te gaan douchen. Dan waren we in ieder geval de drukte voor! En de douches ware mij toch HEERLIJK!!! De douches waren voorzien van een hele grote douchekop en het water was heel erg warm, bijna heet! Wat was dat heerlijk, daarna nog lekker terug in de slaapzak gekropen om na te genieten van al die warmte en gezellig met pap gekletst in het tentje. Om 8 uur was het tijd voor ons ontbijt met dit keer een hard gekookt eitje! Mmm... dat was lekker. We kregen bij het ontbijt wel te horen dat we een beetje te luidruchtig waren geweest. Meerdere mensen hadden meegekregen dat we zijn gaan douchen… oeps… volgende keer maar iets rustiger doen.
Toen weer snel, snel opruimen want de motor begon alweer te ronken en hup de bus in voor een lange rit van 500 km. We rijden vandaag verder naar het noorden, waar het ook steeds desolater wordt. Ons einddoel van onze inspannende en stoffige tocht is een campsite nabij het plaatsje Sesriem. Hier kunnen we ’s middags een wandeling maken naar de Sesriem Canyon. Deze canyon ligt niet ver, ongeveer 4 km van de campsite. Hij is ontstaan, doordat de Tsauchaf-rivier in de loop van duizenden jaren een 30 m diepe en 1 km lange kloof in de rots heeft gesleten. In de wintermaanden staat er geen water in de canyon, zodat je veilig in de kloof kunt afdalen. In andere tijden van het jaar tref je hier een klein stroompje aan of een poel. Vandaag gezellig langs Ria gezeten. Dat is het leuke van een groepsreis, je ontmoet steeds weer nieuwe mensen en je leert ze steeds beter kennen. In het begin leer je elkaar globaal kennen, maar als je voor een langere tijd met elkaar optrekt of uren naast elkaar zit krijg je heel andere soort gesprekken.
Tussendoor stopte we bij een dorpje Bethanien of zoiets. Dit was een grappig dorpje met een supermarktje en een leuke koffieshop waarin een vrouw werkte waarmee je Afrikaans kon praten en dit betekent gewoon in ons eigen dialect praten en dan kun je elkaar gewoon begrijpen! Echt heel erg grappig en leuk om te ervaren. In deze winkel heeft pap zich nog een dikke deken gekocht, want pap had maar 1 trui bij zich en geen jas. En afgelopen nacht was het zo koud, dit wil hij niet nog een keer gaan meemaken! Verderop in een winkel ook nog een regenjas kunnen kopen voor hem, zodat hij toch een jas had die winddicht is. En nu maar hopen dat de jas en de deken hem warmte genoeg geven voor de koude nachten die nog gaan komen in Namibie.
Na het shoppen terug naar de koffieshop gegaan, hier stond een man. Hij bleek 77 jaar oud te zijn, na even met hem gepraat mochten we van hem een foto maken. Dit leverde een heel mooi kiekje op. Het valt op dat de mensen erg vriendelijk zijn hier in het dorp. Nadat iedereen zijn inkopen had gedaan reden we verder.
Tijdens de rit zagen we nog een vleermuisoorvosje en we stopten nog bij een hele bijzondere boom waarin een heel groot familienest van vogels in zat. Deze vogel heet de socialbulweaver. Deze vogels hebben hun naam niet voor niets te danken aan het feit dat ze met wel zeker 50 of meer vogels hun nesten bij elkaar in een boom bouwen. Wat bijzonder is, is dat bij de nesten ook wespennesten zitten. Eigenlijk werken deze dieren samen om de slangen op afstand te houden. Want de slangen willen graag de eieren in de nesten beroven en de wespen zorgen ervoor dat de slangen niet durven te komen. Daarna reden we weer verder en hielden niet lang daarna pauze bij weer zo’n mooie boom vol met socialbulweavers. Weer een heerlijke clubsandwich gemaakt… Wat dat betreft eten we nu iedere dag boterhammen met daarop komkommers, tomaten, sla. Super lekker en gezond! Alleen merk je dat je dit in Nederland helemaal niet doet. Toch maar eens meer een gewoonte van proberen te maken. Pap had ook reuze honger en had zich ook een lekkere clubsandwich gemaakt, maar doordat hij zo’n honger had en snel wilde zijn liet hij zijn bord met brood op de grond vallen… oh… arme pap, moest hij een nieuwe gaan maken :). Zo nadat we allemaal een sanitaire stop in het wild tussen de struikjes hadden gemaakt, vervolgden we onze reis totdat op een gegeven moment pap zijn petje uit het raam vloog! :) Dus snel op de bel gedrukt zodat David en Misheck wisten dat ze moesten stoppen. Erg grappig!
Alleen niet snel daarna maakten we iets mee wat totaal niet grappig was. We kwamen bij een ongeluk uit dat een jonge Franse vrouw en Franse man een auto-ongeluk hadden gehad. Ze waren uitgeweken voor een vos of ander dier en hierdoor een paar keer over de kop gevlogen. De Franse vrouw was helemaal in sjoktoestand. Een paar mensen zijn uitgestapt en hebben het meisje proberen te kalmeren en samen gekeken wat ze voor hen konden doen. Vanuit deze plek hadden ze geen helaas bereik. Gelukkig had Karon wel een telefoon bij zich met goed bereik, dus werd er afgesproken dat hij het alarmnummer zou bellen zodra hij bereik had. Gelukkig hadden de mensen voldoende eten en drinken bij zich en nu was het voor hen maar afwachten hoe snel er hulp zou komen. Pff… het zou je maar overkomen.
Toen we onze weg weer vervolgende zagen we heel veel springbokken en spiesbokken. We gaan steeds meer wild zien, leuk, leuk :). Na een tijdje kwamen we op een nieuwe camping aan. Deze camping was ook weer erg mooi. We stonden midden in een prachtig landschap omgeven door bergen waarvan de zand rood kleurt bij de ondergaande zon. Ook hadden ze een hele grote douche en voor wie interesse had kon je mee doen met een meditatie bij zonsondergang verzocht door Anna. Omdat Monique erg veel last van de rug had, had ik haar een rugmassage beloofd. Bij de grensovergang van Namibie hadden we babyolie gevonden en dit werkte prima als massageolie! Na de massage was het wachten totdat het eten klaar was. Het was weer heerlijk: wortel met patat en een heerlijk toetje. Ook was het weer fris, dus het was weer dicht tegen elkaar zo dicht mogelijk bij het kampvuur zitten. En pap… hij was erg blij met zijn deken en jas! Na het doen van de afwas met een heerlijk wit wijntje om het kampvuur gezeten en toen… weer de hoogste tijd om naar bed te gaan, want de volgende ochtend om half 6 vertrekken…!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jenny

Ik ben Jenny Geurts 30 jaar, ben leerkracht van beroep en werk op een basisschool en volg daarnaast vol enthousiasme een opleiding tot massage therapeute. Ik ga samen met mijn vader Jac Geurts (58 jaar) naar Afrika, want: Zo'n 2 jaar geleden bedacht ik mij dat mijn vader nog nooit een verre reis had gemaakt. En aangezien mijn moeder niet van reizen houdt en mijn vader wel, besloot ik mijn vader te verrassen door hem te vragen wat hij nog graag van de wereld wil zien en dat ik dan met hem mee zou gaan. En zijn antwoord was: Dat vind ik geweldig! Dan wil ik graag naar Afrika. Helemaal blij en enthousiast gingen wij op zoek naar de reis van zijn leven en kwamen uit op een 24-daagse kampeerreis met Djoser door Zuid-Afrika, Namibie, Botswana en Zambia. Een geweldige reis die we vast nooit zullen vergeten. Helaas kon het vorig jaar niet doorgaan vanwege gezondheidredenen maar dit jaar gaat het dan werkelijk gebeuren. Nog 1,5 week te gaan, spannend! Nu is het nog aftellen en de laatste spullen verzamelen om in te pakken voor een onvergetelijke ervaring...

Actief sinds 09 Juli 2011
Verslag gelezen: 168
Totaal aantal bezoekers 37276

Voorgaande reizen:

06 Juli 2013 - 04 Augustus 2013

Van Delhi naar Bejing 2013

19 Juli 2011 - 11 Augustus 2011

Jac en Jenny naar Afrika

Landen bezocht: