Luipaard, Zambia en Victoria Falls!
Door: Jenny Geurts
Blijf op de hoogte en volg Jenny
08 Augustus 2011 | Zambia, Livingstone
Maandag 8 augustus
’s morgens om 15.15 uur ging de wekker al af, klaarmaken voor de gamedrive door het Chobepark. Deze gamedrive was optioneel dus lang niet iedereen ging mee. De wc’s en douches zijn erg schoon op deze camping. Het afdak van de wc’s en douches is een grote ronde koepel met in het midden een gat waar de regen doorheen kan vallen. Zo een paar crackers mee voor de honger te stillen en toen de truck in. We hadden een truck bijna voor onze groep alleen, er zat nog een Australiër uit Perth bij. Hij was al zo’n 13/14 keer in Afrika geweest en ook nog getrouwd in een kerkje in Victoria. Hij wist een hoop over de dieren te vertellen en had ze ook iedere keer weer heel snel gezien. Hij vertelde dat hij zaterdag nog 2 killings gezien had. Vandaag hoopte hij ook weer veel gelukt te hebben. En dat hadden we! We begonnen met een koedoe van heel dichtbij, een aantal nijlpaarden, heel veel buffels wel zeker 300 stuks die allemaal achter elkaar voorbij kwamen! Een hoop stof dat dit deed opwaaien! Ook zagen we een prachtige zonsopgang, wat een prachtig kleurenspel weer! De meeste mooie rode kleuren, je bleef maar foto’s nemen, de een nog mooier dan de andere.
Wat heel apart was dat we een aantal Spaanse toeristen zagen picknicken en dat we vlak daarna een aantal buffels zagen. En waar buffels zijn, zijn ook vaak leeuwen in de buurt, wel behoorlijk riskant!
Ook zagen we verschillende bavianen en had ik net het geluk om een foto te mogen maken van een moeder baviaan met een kleintje dat net op het punt stond om moeder los te laten, prachtig! Op de foto kun je ook terug zien dat de moeder wat gewond is en misschien nog niet zo lang geleden heeft gevochten.
Het was echt een prachtige rit door dit Chobepark, echt een super mooi park, mooie kleuren zand (rood), we zagen ook nog giraffen, botten van een klein olfiantje, een hele zeldzame eland of antiloop (volgens mij de sabelantiloop, helaas weet ik de naam niet meer zeker, die Australiër wist het wel ). Ook kwamen we niet zo slimme Spaanse toeristen tegen die vast zaten met hun auto en uit de auto stapte. Het is namelijk geen dierentuin…
Na al dit moois gezien te hebben reden we met een voldaan gevoel rijden terug, maar wat we nog niet wisten was dat de grootste verrassing en hoogtepunt nog moest komen! In de verte zagen we een auto met toeristen stil staan en gebaren dat we stil moesten zijn. Dus wij reden met de auto heel rustig die kant uit en wachten rustig af. De toeristen begonnen steeds meer te mopperen dus dit betekende dat er echt iets te zien moest zijn. Maar ze hadden niet veel geduld en reden mopperend en flink geïrriteerd door. Onze chauffeur was gelukkig geduldiger want hij kreeg in de gaten dat het wel om iets bijzonders moest gaan. Dus wij geduldig wachten en dit geduld werd al snel beloond want er kwam ineens een luipaard achter de struiken vandaan! En ook nog eens heel dichtbij. Zo konden we dit prachtig dier helemaal bewonderen van top tot teen. Daarna verdween hij achter de struiken en kwam hij aan de andere kant van de struik voor onze auto rustig voorbij gelopen en daarna weer rustig terug! Wat ontzettend gaaf was dat! Ben wel blij dat hij geen honger meer had, want je zit in een open truck, je weet maar nooit! Doordat de luipaard alle tijd van de wereld had en heel rustig was konden wij de tijd nemen om prachtige foto’s van hem te maken. De Australiër naast mij ging helemaal uit zijn dak! Dit had hij nog nooit meegemaakt! Dus wij realiseerde ons des te meer hoe bijzonder dit moment wel niet was, gezien het feit dat hij al 13/14 keer hier is geweest. Echt super te gek! Na dit spektakel nog een paar vogels gezien en toen terug naar de camping om de rest te vertellen wat we allemaal gezien hebben!
Toen lekker wat eten en daarna onze tenten afbreken, alhoewel dit was al voor ons gedaan, wat lief! En de spullen weer in de truck en dan op weg naar de grensovergang van Botswana naar Zambia en dit met een boot. Het kost 50 dollar om Zambia binnen te komen en op de boot bevind je je op een 4 landenpunt: Zambia, Botswana, Namibië en Zimbabwe. Erg bijzonder! Veel mensen staan er aan de grensovergang om hun spulletjes zoals souvenirs aan ons te verkopen. Een mooie gelegenheid om je klein geld nog op te maken bij de grens, dus nog ff geshopt! Ook moesten we een tijdje wachten bij de grensovergang waardoor we eigenlijk alleen nog maar meer gingen kopen. Pap heeft nog een olifant gekocht (geen echte ) en hebben we geprobeerd om de prijs nog flink lager te krijgen. Toen al het kleingeld wat we nog hadden op een hoop gegooid en toen hadden we net genoeg! Je zag hier veel vrouwen lopen met een baby, helaas wilde ze niet graag dat we foto’s… want het was een mooi gezicht. Na zeker een uur wachten konden we de truck waar het erg warm was. Kun je nagaan hoe heet het in de wintertijd moet zijn!
In de truck moesten we nog 70 km rijden naar onze eindbestemming ‘Livingstone’. Onderweg kwamen we een olifant tegen die langs de weg stond. Erg bijzonder om deze in het wild tegen te komen! In de truck kwam Misheck ons vragen of we met een helikopter over de Victoria Falls willen vliegen of met een micro light vliegtuigje. Dit willen de meeste mensen wel, hoewel het wel erg prijzig is. Maar ja, it’s ones in a life time!
Al snel komen we aan bij een activiteitencentrum en vliegveld waar we onze vlucht boven de Falls kunnen boeken. Met een helikopter betaal je 140 dollar voor 15 minuten! En 240 dollar voor 30 minuten. Dus dit is nogal wat geld. Met een micro ultra light vliegtuigje kost het wel 235 dollar. Jeetje dat zijn nog eens prijzen. Maar wat doe je als je er toch bent… juist ja. Maar goed dat dollars niet precies hetzelfde als euries zijn . Het raften kostte 165 dollar, ook niet goedkoop, maar wel werelds beste en beruchtste rivieren om te raften. Hans bij ons in de groep gaat raften want dat was echt een van zijn hoogtepunten om op deze reis te gaan doen. Zo nadat iedereen wat naar zijn wil had uitgekozen rijden we door naar de camping met de gedachte dat we in tenten zouden slapen maar dan iets luxere tenten en helemaal ingericht. Maar er stond ons een verrassing te wachten! In plaats van deze tenten kregen we allemaal een luxe lodge tot onze beschikking! Echt helemaal super! Nadat we bij de truck geluncht hadden, voor de laatste keer samen afwassen, het invullen van een evaluatieformuliertje kregen we de sleutels van onze lodges! De lodges bestonden uit beste grote huisjes. Onder twee ‘appartementen’ en boven ook nog een grote met bad en al. En wat heel toevallig was, was dat alle Limburgers in hetzelfde huisje zaten . Pap en ik links onder, Kitty en Wim rechtsonder en hun dochters Senne en Izi boven. De kamers bestonden uit een gangetje en een grote kamer met 2 grote bedden en een grote badkamer en nog een grote tuin waar je heerlijk in het gras kon zonnebaden en in een luie stoel kon gaan zitten alleen hadden we nog een leuk onverwachts huisdier in de vijver/meertje liggen… een KROKODIL!!! In het begin dachten we nog dat deze nep was, dat kan toch niet een krokodil in je achtertuin van je vakantiehuisje, hij lag daar zo mooi in de zon, maar even later was hij ook weer weg. Die beesten kunnen echt zo goed stil zitten dat het lijkt dat ze nep zijn. Nou, dan toch maar geen pootje baden en het alleen bij zonnen houden!
Nou toen maar eens klaarmaken want om 3.45 uur hebben we de taxi naar de Victoriawatervallen! Het hoogtepunt van de reis! Je betaalde 20 dollar entree en dan kon je daar lekker rond gaan lopen. We moesten wel ff opschieten want het was al op het einde van de middag en de zon zou al snel ondergaan. Eenmaal daar het was prachtig. Met wat een kracht het water naar beneden stort, al die waterdruppels die als een mist boven de Falls hangen. Wanneer je verder loopt over een hangbrug heb je dan ook echt een regenjas nodig, want je wordt helemaal nat van de druppels die omhoog spatten, dus oppassen voor je camera! Dus de camera maar onder het regenpak verstopt. De waterval is echt super mooi en lang en groot en hoog, schijnbaar moet het water in april zo hoog staan dat je helemaal geen rotsen ziet. Nu kun je ze prima zien. Wat ook heel bijzonder is, is dat je steeds een regenboog ziet en die blijf je ook gewoon zien. Wanneer je verder terug liep kon je ook helemaal naar boven waar de waterval zelf begint en je kon zelfs een stukje het water inlopen, wel spannend hoor. Je moet er niet aan denken dat je uitglijdt of dat je met een stroming meegenomen wordt naar de rand! Maar gelukkig viel het wel mee en kon je prima door heen en dit leverde ook weer prachtige foto’s op samen met Senne en Izi.
Na dit hoogtepunt werd het tijd om een pinautomaat te zoeken die werkt. Dit was nog niet zo gemakkelijk, maar uiteindelijk lukte dit en konden we met taxi verder naar Malino waar we met 16 mensen van de groep gezellig gegeten hebben. Lekkere wraps besteld, met bief en groenten en I-boon steak. En dit voor maar 7 euro! Niets van te zeggen. Het was een hele gezellige avond!
Op de terugweg in de taxi was het ook heel gezellig, naar typische Zambiaanse muziek gevraagd, dit was erg leuke en vrolijke muziek! Toen we bijna bij de camping aankwamen moesten we nog even stoppen want voor een overstekende olifant. We moesten heel zachtjes met de auto een stukje terug rijden en 5 minuten wachten, maar helaas de olifant stond er nog. Toen met de auto heel zachtjes verder gereden en ineens ging de chauffeur heel hard rijden en waren we voorbij!
Eenmaal terug nog even bij de bar gaan zitten, er staat aangegeven dat je de aapjes niet mag voeren. Dus er zitten hier ook nog apen! Leuk ! Het lijkt hier wel een wildpark waar we zitten. Morgenvroeg hebben we lekker tot 10 uur de tijd om te ontbijten. Dus lekker douchen en naar bed, het was inmiddels al half 12… de lamp deed het helaas niet in het huisje dus dit betekende dat de lamp toen ook echt uit ging
’s morgens om 15.15 uur ging de wekker al af, klaarmaken voor de gamedrive door het Chobepark. Deze gamedrive was optioneel dus lang niet iedereen ging mee. De wc’s en douches zijn erg schoon op deze camping. Het afdak van de wc’s en douches is een grote ronde koepel met in het midden een gat waar de regen doorheen kan vallen. Zo een paar crackers mee voor de honger te stillen en toen de truck in. We hadden een truck bijna voor onze groep alleen, er zat nog een Australiër uit Perth bij. Hij was al zo’n 13/14 keer in Afrika geweest en ook nog getrouwd in een kerkje in Victoria. Hij wist een hoop over de dieren te vertellen en had ze ook iedere keer weer heel snel gezien. Hij vertelde dat hij zaterdag nog 2 killings gezien had. Vandaag hoopte hij ook weer veel gelukt te hebben. En dat hadden we! We begonnen met een koedoe van heel dichtbij, een aantal nijlpaarden, heel veel buffels wel zeker 300 stuks die allemaal achter elkaar voorbij kwamen! Een hoop stof dat dit deed opwaaien! Ook zagen we een prachtige zonsopgang, wat een prachtig kleurenspel weer! De meeste mooie rode kleuren, je bleef maar foto’s nemen, de een nog mooier dan de andere.
Wat heel apart was dat we een aantal Spaanse toeristen zagen picknicken en dat we vlak daarna een aantal buffels zagen. En waar buffels zijn, zijn ook vaak leeuwen in de buurt, wel behoorlijk riskant!
Ook zagen we verschillende bavianen en had ik net het geluk om een foto te mogen maken van een moeder baviaan met een kleintje dat net op het punt stond om moeder los te laten, prachtig! Op de foto kun je ook terug zien dat de moeder wat gewond is en misschien nog niet zo lang geleden heeft gevochten.
Het was echt een prachtige rit door dit Chobepark, echt een super mooi park, mooie kleuren zand (rood), we zagen ook nog giraffen, botten van een klein olfiantje, een hele zeldzame eland of antiloop (volgens mij de sabelantiloop, helaas weet ik de naam niet meer zeker, die Australiër wist het wel ). Ook kwamen we niet zo slimme Spaanse toeristen tegen die vast zaten met hun auto en uit de auto stapte. Het is namelijk geen dierentuin…
Na al dit moois gezien te hebben reden we met een voldaan gevoel rijden terug, maar wat we nog niet wisten was dat de grootste verrassing en hoogtepunt nog moest komen! In de verte zagen we een auto met toeristen stil staan en gebaren dat we stil moesten zijn. Dus wij reden met de auto heel rustig die kant uit en wachten rustig af. De toeristen begonnen steeds meer te mopperen dus dit betekende dat er echt iets te zien moest zijn. Maar ze hadden niet veel geduld en reden mopperend en flink geïrriteerd door. Onze chauffeur was gelukkig geduldiger want hij kreeg in de gaten dat het wel om iets bijzonders moest gaan. Dus wij geduldig wachten en dit geduld werd al snel beloond want er kwam ineens een luipaard achter de struiken vandaan! En ook nog eens heel dichtbij. Zo konden we dit prachtig dier helemaal bewonderen van top tot teen. Daarna verdween hij achter de struiken en kwam hij aan de andere kant van de struik voor onze auto rustig voorbij gelopen en daarna weer rustig terug! Wat ontzettend gaaf was dat! Ben wel blij dat hij geen honger meer had, want je zit in een open truck, je weet maar nooit! Doordat de luipaard alle tijd van de wereld had en heel rustig was konden wij de tijd nemen om prachtige foto’s van hem te maken. De Australiër naast mij ging helemaal uit zijn dak! Dit had hij nog nooit meegemaakt! Dus wij realiseerde ons des te meer hoe bijzonder dit moment wel niet was, gezien het feit dat hij al 13/14 keer hier is geweest. Echt super te gek! Na dit spektakel nog een paar vogels gezien en toen terug naar de camping om de rest te vertellen wat we allemaal gezien hebben!
Toen lekker wat eten en daarna onze tenten afbreken, alhoewel dit was al voor ons gedaan, wat lief! En de spullen weer in de truck en dan op weg naar de grensovergang van Botswana naar Zambia en dit met een boot. Het kost 50 dollar om Zambia binnen te komen en op de boot bevind je je op een 4 landenpunt: Zambia, Botswana, Namibië en Zimbabwe. Erg bijzonder! Veel mensen staan er aan de grensovergang om hun spulletjes zoals souvenirs aan ons te verkopen. Een mooie gelegenheid om je klein geld nog op te maken bij de grens, dus nog ff geshopt! Ook moesten we een tijdje wachten bij de grensovergang waardoor we eigenlijk alleen nog maar meer gingen kopen. Pap heeft nog een olifant gekocht (geen echte ) en hebben we geprobeerd om de prijs nog flink lager te krijgen. Toen al het kleingeld wat we nog hadden op een hoop gegooid en toen hadden we net genoeg! Je zag hier veel vrouwen lopen met een baby, helaas wilde ze niet graag dat we foto’s… want het was een mooi gezicht. Na zeker een uur wachten konden we de truck waar het erg warm was. Kun je nagaan hoe heet het in de wintertijd moet zijn!
In de truck moesten we nog 70 km rijden naar onze eindbestemming ‘Livingstone’. Onderweg kwamen we een olifant tegen die langs de weg stond. Erg bijzonder om deze in het wild tegen te komen! In de truck kwam Misheck ons vragen of we met een helikopter over de Victoria Falls willen vliegen of met een micro light vliegtuigje. Dit willen de meeste mensen wel, hoewel het wel erg prijzig is. Maar ja, it’s ones in a life time!
Al snel komen we aan bij een activiteitencentrum en vliegveld waar we onze vlucht boven de Falls kunnen boeken. Met een helikopter betaal je 140 dollar voor 15 minuten! En 240 dollar voor 30 minuten. Dus dit is nogal wat geld. Met een micro ultra light vliegtuigje kost het wel 235 dollar. Jeetje dat zijn nog eens prijzen. Maar wat doe je als je er toch bent… juist ja. Maar goed dat dollars niet precies hetzelfde als euries zijn . Het raften kostte 165 dollar, ook niet goedkoop, maar wel werelds beste en beruchtste rivieren om te raften. Hans bij ons in de groep gaat raften want dat was echt een van zijn hoogtepunten om op deze reis te gaan doen. Zo nadat iedereen wat naar zijn wil had uitgekozen rijden we door naar de camping met de gedachte dat we in tenten zouden slapen maar dan iets luxere tenten en helemaal ingericht. Maar er stond ons een verrassing te wachten! In plaats van deze tenten kregen we allemaal een luxe lodge tot onze beschikking! Echt helemaal super! Nadat we bij de truck geluncht hadden, voor de laatste keer samen afwassen, het invullen van een evaluatieformuliertje kregen we de sleutels van onze lodges! De lodges bestonden uit beste grote huisjes. Onder twee ‘appartementen’ en boven ook nog een grote met bad en al. En wat heel toevallig was, was dat alle Limburgers in hetzelfde huisje zaten . Pap en ik links onder, Kitty en Wim rechtsonder en hun dochters Senne en Izi boven. De kamers bestonden uit een gangetje en een grote kamer met 2 grote bedden en een grote badkamer en nog een grote tuin waar je heerlijk in het gras kon zonnebaden en in een luie stoel kon gaan zitten alleen hadden we nog een leuk onverwachts huisdier in de vijver/meertje liggen… een KROKODIL!!! In het begin dachten we nog dat deze nep was, dat kan toch niet een krokodil in je achtertuin van je vakantiehuisje, hij lag daar zo mooi in de zon, maar even later was hij ook weer weg. Die beesten kunnen echt zo goed stil zitten dat het lijkt dat ze nep zijn. Nou, dan toch maar geen pootje baden en het alleen bij zonnen houden!
Nou toen maar eens klaarmaken want om 3.45 uur hebben we de taxi naar de Victoriawatervallen! Het hoogtepunt van de reis! Je betaalde 20 dollar entree en dan kon je daar lekker rond gaan lopen. We moesten wel ff opschieten want het was al op het einde van de middag en de zon zou al snel ondergaan. Eenmaal daar het was prachtig. Met wat een kracht het water naar beneden stort, al die waterdruppels die als een mist boven de Falls hangen. Wanneer je verder loopt over een hangbrug heb je dan ook echt een regenjas nodig, want je wordt helemaal nat van de druppels die omhoog spatten, dus oppassen voor je camera! Dus de camera maar onder het regenpak verstopt. De waterval is echt super mooi en lang en groot en hoog, schijnbaar moet het water in april zo hoog staan dat je helemaal geen rotsen ziet. Nu kun je ze prima zien. Wat ook heel bijzonder is, is dat je steeds een regenboog ziet en die blijf je ook gewoon zien. Wanneer je verder terug liep kon je ook helemaal naar boven waar de waterval zelf begint en je kon zelfs een stukje het water inlopen, wel spannend hoor. Je moet er niet aan denken dat je uitglijdt of dat je met een stroming meegenomen wordt naar de rand! Maar gelukkig viel het wel mee en kon je prima door heen en dit leverde ook weer prachtige foto’s op samen met Senne en Izi.
Na dit hoogtepunt werd het tijd om een pinautomaat te zoeken die werkt. Dit was nog niet zo gemakkelijk, maar uiteindelijk lukte dit en konden we met taxi verder naar Malino waar we met 16 mensen van de groep gezellig gegeten hebben. Lekkere wraps besteld, met bief en groenten en I-boon steak. En dit voor maar 7 euro! Niets van te zeggen. Het was een hele gezellige avond!
Op de terugweg in de taxi was het ook heel gezellig, naar typische Zambiaanse muziek gevraagd, dit was erg leuke en vrolijke muziek! Toen we bijna bij de camping aankwamen moesten we nog even stoppen want voor een overstekende olifant. We moesten heel zachtjes met de auto een stukje terug rijden en 5 minuten wachten, maar helaas de olifant stond er nog. Toen met de auto heel zachtjes verder gereden en ineens ging de chauffeur heel hard rijden en waren we voorbij!
Eenmaal terug nog even bij de bar gaan zitten, er staat aangegeven dat je de aapjes niet mag voeren. Dus er zitten hier ook nog apen! Leuk ! Het lijkt hier wel een wildpark waar we zitten. Morgenvroeg hebben we lekker tot 10 uur de tijd om te ontbijten. Dus lekker douchen en naar bed, het was inmiddels al half 12… de lamp deed het helaas niet in het huisje dus dit betekende dat de lamp toen ook echt uit ging
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
