Orgelpijpen en Etosha Nationaal Park - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Jenny Geurts - WaarBenJij.nu Orgelpijpen en Etosha Nationaal Park - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Jenny Geurts - WaarBenJij.nu

Orgelpijpen en Etosha Nationaal Park

Door: Jenny Geurts

Blijf op de hoogte en volg Jenny

30 Juli 2011 | Namibië, Windhoek

Zaterdag 30 juli
Vanochtend was pap al op tijd wakker. Hij moest om 5 uur naar de toilet en ging zich ook maar meteen douchen. Dit betekende ook dat ik al vroeg wakker was die ochtend. Het is me toch een vroege vogel die vader van mij. Die wil volgens mij geen moment hier in Afrika missen . Daarna gelukkig nog lekker wat ingedut en toen was het alweer tijd om op te staan en de tent op te ruimen. Eenmaal uit de tent werden we verrast door een hele mooie vogel (de honeybill) met een grote snavel! Hij liet zich ook prima fotograferen van dichtbij en kwam ook heel dichtbij.
Als ontbijt heerlijke pudding was het dit keer cruesli met yoghurt en stukjes banaan erin. Ook was er weer geroosterd brood. Het brood wordt hier boven het vuur geroosterd, dus in principe iedere dag toasti…
Daarna alles weer opruimen en e spullen de bus in en om 8 uur vertrokken we richting de orgelpijpen. Vandaag stonden de orgelpijpen, een heel oud bos en het nationaal park Etosha op het programma. Lees hieronder info over de orgelpijpen:
Als er nog tijd is kunnen we bij enkele geologische curiositeiten, als de ‘verbrande berg’ en de ‘orgelpijpen’ kijken. Bij de orgelpijpen tref je door erosie gevormde zuilen aan in 150 miljoen jaar oud vulkanische gesteente.
Voordat we bij de orgelpijpen kwamen stopte we bij een top van een berg, lijkt mij dat dit de verbrande berg moet zijn geweest. Het was even een foto maken en weer door richting de prachtige orgelpijpen. Deze waren echt mooi en dan te bedenken dat deze al zo oud zijn. Echt bijzonder. Na een tijdje hier rond te hebben gelopen besloten we naar een heel oud bos te gaan met hele oude bomen die maar liefst 250 miljoen jaren oud zijn. We kregen een rondleiding door dit bos van een heel vrolijk en lief vrouwtje die steeds leuke liedjes aan het zingen was en hierbij een beetje danste. Erg leuk om te zien met hoeveel plezier ze haar werk deed. Je moet je niet voorstellen alsof je je echt in bos waant. Want deze oude bomen zijn al een heel lang geleden omgevallen en liggen dus op de grond. Zo zagen we een hagedis in een van de oude boomstronk. Het was vandaag heerlijk weer, felle zon en het fris briesje maakt het erg aangenaam. Onderweg kwamen we nog een bord tegen waarop stond dat wanneer je iets kapot maakt in het bos of verplaatst of meeneemt dat je dan 500 euro moet betalen of 1 jaar gevangenisstraf krijgt. Mmm… alles maar keurig laten liggen… 

Zo en toen was het dan tijd voor het eerste wildpark: Etosha! We zijn dan ook heel nieuwsgierig om de eerste wilde dieren te gaan spotten. Richting Etosha werden de wegen beter en waren goed verhard. Ook was het wat heuvelachtig en kwamen er steeds meer bomen. Wel was de omgeving droog, dit zag je ook aan de kleur van het gras. Op een gegeven moment zag je zelfs op het asfalt een streep over de weg getrokken en je zag elektriciteitskabels en hoogspanningsmasten.
Onderweg naar het park nog lekker geluncht langs de weg. Er was zelfs een prullenbak aanwezig langs de kant van de weg. Dit keer was er ook zalmsalade bij de lunch. Anna werd helaas misselijk, hopelijk is dit niet door deze zalmsalade gekomen. Na de lunch heerlijk in de bus geslapen, had schijnbaar toch nog wat slaap in te halen nadat pap zo vroeg vanochtend praat was. Op een gegeven stopte we bij een dorpje. Hier hadden we even pauze. Er was hier ook internetcafe, dus besloot ik achter de computer te gaan zitten om de thuisblijvers op de hoogte te brengen van al onze avonturen met wat foto’s erbij. Helaas ging hier alles al om 2 uur sluiten, dus moest ik ook naar buiten… . Schijnbaar gaat hier alles op zaterdag om 2 uur dicht. Ondertussen dat ik mijn verhaal aan het typen was ging pap shoppen en kwam met een t-shirt terug dat hij had gekocht. Helemaal blij… was schijnbaar van een of andere Afrikaanse kunstenaar.
Zo en toen was het weer tijd om verder te rijden. En al snel genoeg kwamen we in Etosha aan. Het park was omgeven door hekken. De bus reed langzaam in de hoop al wat wild te zien. En ja hoor! Daar zagen we al snel een aantal zebra’s met hun prachtige witte strepen. Al snel genoeg spotte we ook nog een olifant in de verte en een aantal springbokken, giraffen en nog wat olifanten.
Wat betreft een belangrijke regel in het Etosha park: je mag niet de auto uitstappen! Zo wel fijn was dat we dit keer lekker op tijd op de bestemming aankwamen en zo voldoende tijd hadden om onze tent op te zetten en dat lekker nog wanneer het licht is. Verder konden we ons fijn gaan acclimatiseren en genieten van deze mooie camping. Het zag er allemaal heel erg mooi en netjes uit. Er waren prachtige vakantiehuisjes die precies lagen aan een hele mooie waterpoel waar alle wilde dieren naartoe komen wanneer ze dorst hebben. Om deze waterpoel hebben ze hekken geplaatst en achter deze hekjes weer bankjes waar je lekker kunt gaan zitten en het wild kunt gaan bewonderen dat voorbij komt: springbokken, olifanten, jakhalzen, kudo’s… en ’s avonds en ’s nachts ook giraffen, neushoorns…
En zo hebben we hier ook een tijd gezeten tot het zonsondergang was. Rogier knipte toen een prachtige foto van de zonsondergang en bleek dat hij er toevallig ook nog een giraffe op had die in de verte liep en zo net voor de zon met zijn koppie op de foto stond! Toen kwamen er nog een heleboel olifanten wat de meeste prachtige plaatjes opleverden. De lucht kreeg ook de meest prachtige kleuren door de ondergaande zon, erg mooi! Toen we naar de tenten terugliepen zag je ook de meeste mooie kleuren in de lucht en op de achtergrond hoorden je allerlei wilde dieren geluid maken en volgen mij ook het huilen van een jakhals. We hoorde van andere dat er schijnbaar ook al jakhalzen bij de tenten waren gespot. Mmmm… de ritsen van de tenten maar goed sluiten!
Vanavond besloot pap om maar eens aan de braai te gaan. Dit keer stonden er porkchops of zoiets op het menu, dus ze konden de hulp van slager Jac goed gebruiken! En Hans en Rogier waren ook weer van de partij. Ondertussen gingen we met een hele groep terug naar de waterpoel om daar nog meer wild te mogen bewonderen. Deze waterpoel was maar een paar minuutjes lopen van ons tentenkamp. Eenmaal bij de waterpoel waren er een aantal olifanten, neushoorns en een vrouwtjes leeuw. Zo en toen terug naar het tentenkamp om eens te gaan proeven wat chef slager had gebraaid ! En het was weer heerlijk: aardappelen in blokjes met kaas, aardappelschotel met groenten: uitjes, tomaatjes, aubergine en nog veel meer met heerlijk vlees. Echt heerlijk!
Na het eten weer even kijken bij de waterpoel, maar dit keer was er helaas niets te zien. Toen besloten om maar op tijd naar bed te gaan. Ik had nog wat uurtjes in te halen. Daarom dit keer een nachtje bij Anne mogen slapen om bij te komen van al die gebroken nachten met vroege vogel Jac naast mij. Zo kon ik ff bijtanken en kon pap ook lekker zo vroeg opstaan als hij wilde zonder iemand te storen  en het was een heerlijke rustige nacht 

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jenny

Ik ben Jenny Geurts 30 jaar, ben leerkracht van beroep en werk op een basisschool en volg daarnaast vol enthousiasme een opleiding tot massage therapeute. Ik ga samen met mijn vader Jac Geurts (58 jaar) naar Afrika, want: Zo'n 2 jaar geleden bedacht ik mij dat mijn vader nog nooit een verre reis had gemaakt. En aangezien mijn moeder niet van reizen houdt en mijn vader wel, besloot ik mijn vader te verrassen door hem te vragen wat hij nog graag van de wereld wil zien en dat ik dan met hem mee zou gaan. En zijn antwoord was: Dat vind ik geweldig! Dan wil ik graag naar Afrika. Helemaal blij en enthousiast gingen wij op zoek naar de reis van zijn leven en kwamen uit op een 24-daagse kampeerreis met Djoser door Zuid-Afrika, Namibie, Botswana en Zambia. Een geweldige reis die we vast nooit zullen vergeten. Helaas kon het vorig jaar niet doorgaan vanwege gezondheidredenen maar dit jaar gaat het dan werkelijk gebeuren. Nog 1,5 week te gaan, spannend! Nu is het nog aftellen en de laatste spullen verzamelen om in te pakken voor een onvergetelijke ervaring...

Actief sinds 09 Juli 2011
Verslag gelezen: 427
Totaal aantal bezoekers 37256

Voorgaande reizen:

06 Juli 2013 - 04 Augustus 2013

Van Delhi naar Bejing 2013

19 Juli 2011 - 11 Augustus 2011

Jac en Jenny naar Afrika

Landen bezocht: